Magia codzienności

Z błyszczącej tafli szyby spłynął promień słońca, muskając delikatnie twoją twarz

Od czoła aż po podbródek

Promień – niesforny atrybut radości i ciepła

I oto otworzył się dzień przed nami

Zwyczajny, idealny

Oczy pobudzone światłem, spojrzały na mnie, ogarniając miłością i czułością mnie

całą

Mój pocałunek jak motyl spoczął na twych ustach

Zapewniając je o swoim  JESTEM

Twoja dłoń przygarnęła mnie ku sobie wywołując dreszcz emocji

I oto w progu mojego ciała zadrżała miłość

Klejnot bezcenny

Uwielbiam ten moment dnia nim rozpoczniemy wędrówkę

Poprzez zwyczajność do popołudnia

Biorę od ciebie dotyk, słowa, uczucia

Pozwalam rozpłynąć się we mnie tej przyjemności

Daję ci moją czułość, którą uwielbiasz, gdy schodząc schodami biorę cię za rękę

Potem na tych kilka godzin wchodzimy w osobne światy

Mimo to czuję w sobie ten spokój – JESTEŚMY

Lubię twój uśmiech, gdy oparty o murek czekasz na mnie 

Wystawiasz twarz ku słońcu

Witając się przytulasz mnie delikatnie, całując w kącik ust

I wiem, że jest to wstęp do rozkoszy, potem

Kilka chwil później patrzę, jak z czystą przyjemnością zjadasz potrawy wpatrzony

jednocześnie w moje oczy

Wspaniała ekwilibrystyka widelca, noża, rąk

Patrzenie na twoją radość, to wejście w świat kolorów i ciepłego światła

wnikającego we mnie

Wiem, że tak jak ja lubisz te piątkowe popołudnia w restauracji

Małe chwile luksusu w postaci oderwania się od zwykłości codziennych obiadów

Wychodzimy na światło słońca

A ja rozpływam się wewnątrz pod twoim spojrzeniem

Chcę ci dać takich chwil miliony

Twoja przyjemność jest dla mnie spełnieniem miłości

Mówisz, że masz dla mnie niespodziankę

Radosne iskry w twoich oczach zdradzają emocje

Doprowadzasz moją ciekawość do punktu wrzenia prowadząc do miejsca, które 

uwielbiam

Do cichej, małej księgarni w uroczej uliczce

Wchodzimy, ja pełna emocji, a ty rozbawiony i uśmiechnięty

Starszy pan wita się z nami serdecznie i wyjmuje pakunek

Jest dla mnie

Otwieram go doprowadzona do granic ciekawości i…

Spływa na mnie fala cudownego zaskoczenia i niebieskiej miękkości w sercu

W moich rękach spoczywa pięknie wydana biografia Chopina

W ten sposób wyrażasz miłość do mnie

A to wzmaga moją do ciebie

Kiedy popołudnie wita się z wieczorem siadamy na kanapie przy kominku

Trzask palących się polan wpływa na nas kojąco

Czujemy w mięśniach pokonany dystans

Ja na pływalni, a ty na rowerze

Tulimy się do siebie i zatapiamy w cichej rozmowie

I znowu tyle nas łączy, co dzieli

A przecież nie z podobieństw powstaje „nowe”

Z różnic powstajemy

Kobieta, mężczyzna

Dziecko

Kochamy w sobie tę inność

 

A tuż za oknem zakradł się wieczór

Zabierając światło słońca daje pewność ciepła w twych objęciach

Przy wspólnej kolacji spoglądamy na siebie

Wnikamy w swoje światy

Nasze dłonie spotykają się nad stołem w drodze po sól i chwilę trwają złączone

Przechodzi między nami strumień ciepła z obietnicą wskrzeszenia ognia

Za taflą szyby świat kołysze się do snu w rytm migotliwych świateł ulic

Teraz nocna lampka znaczy ślad na twoim podbródku, kiedy to przygarniam cię do 

siebie

Wzbudzam w tobie drżenie miłości

Twój pocałunek spoczął na moich ustach z westchnieniem JESTEM

I oto w naszych objęciach zamknął się dzień zsyłając na powieki oddech Hypnosa

Odpływamy

Każdy do swojej krainy

Nasze ciała zaspokojone poddają się spolegliwie działaniu boga snu

Morfeusz niezauważenie wkroczył w nasze marzenia

Śnimy z tą pewnością, że w następny dzień wejdziemy razem

I pójdziemy drogą naszego przeznaczenia, które sami tworzymy.