Panie, zbawco mój! 1 listopada wracają wspomnienia

Obraz Henryk Niestrój z Pixabay

Panie, zbawco mój!

Spójrz Panie na życie me proste i ciche,

w dzieciństwie strachem przejęte, przeszyte.

Przed braćmi, siostrami, biedą i chorobą,

Ty stałeś się w życiu mym najdroższą osobą.

Przez babci Walerci namowy niezmienne,

czytanie litanii było tak przyjemne.

Wychwalanie Boga stało się zwyczajem,

a służba w asyście nowym mym zadaniem.

Zaprosiłam Maryję, gdy obraz wędrował,

chciałam aby cały dom tę chwilę świętował.

Pamiętam dokładnie swą modlitwę z ludem,

a Czarna Madonna była dla mnie cudem.

Dziękuję Ci Panie, że wciąż jesteś ze mną,

że moja modlitwa nigdy nie daremną.

Za łaski, co łzami były wyproszone,

za smutki i żale zawsze ukojone.

Przywiodłeś mnie Panie do Syna Twojego,

i stał się opoką dla życia mojego.

Pan Jezus, przyjaciel, serca utulenie,

daje mi nadzieję na moje zbawienie.

Venus Prima