Babcia Jadzia

 I stoję tam

pośród wszystkich

I patrzą na mnie

jak głodne wilki

I każdy z nich

szczerzy kły

I mówię do Ciebie

ocierając łzy

Mówię Jej głosem

i głosem Jego

Mówię tak blisko

choć byłam daleko

Mówię na biało,

a dookoła czerń

Mówię w pełnym słońcu

choć ponury to dzień

Pamiętam ciastka,

obiady i kawę

Pamiętam każdą

wspólną zabawę

Pamiętam "beczki",

statki i tysiąca

Pamiętać to wszystko

będę do końca

Dziś już Cię nie ma

pomiędzy nami

Dziś jesteś tam,

a my Cię żegnamy

Dzisiaj we trójkę

Ja, Mama i Maniek

Mamo i Babciu 

To nasze ostatnie pożegnanie.

Śpij spokojnie

Kochanej Babci Jadzi
Wnuczka Sylwia

Autorka: Czynnik NIEludzki

Jestem zwykłą dziewczyną i lubię o sobie myśleć, że pojawiam się znikąd i w międzyczasie. Pochłaniam książki w ilościach niepoliczalnych. Interesuję się kulturą starożytną. Mówię płynnie w kilku językach. W wolnych chwilach piszę wiersze, książki, rysuję portrety techniką Stencil, maluję (ostatnio statki widmo), szyję, szydełkuję, tworzę i przetwarzam ubrania. Prywatnie jestem mamą 15-letniego Jina, z którym uwielbiamy grać w szachy, gry planszowe oraz na gitarze. Gdy jestem zła, sprzątam, a gdy potrzebuję powietrza, biegam i jeżdżę na rowerze.

***obraz webandi z Pixabay